Prolog

Hej ! Nazywam się Aleksandra Dubovik i mam niecałe 16 lat. Mieszkam w Polsce razem z moimi rodzicami i dwoma starszymi braćmi – Kubą i Bartkiem . Jak wszyscy ludzie mam swoje największe marzenie które właśnie postanawiam spełnić ponieważ mam dosyć użalania się nad sobą i tej dziwnej bezradności. Nie mówie że będzie łatwo ale się postaram. Jutro wyjeżdżam do Anglii i zamieszkam u mojej pełnoletniej koleżanki Julki która wyjechała tam na studia. Nie za bardzo uśmiecha mi się do niej jechać ale musiałam znaleźć jakieś lokum i niby opieke żeby rodzice w ogółe mnie tam puścili, no bo w końcu mam 16 lat a moi rodzice bywają staromodni.
-Ola, pamiętaj uważaj tam na siebie. – Powiedziała moja przejęta rodzicielka, która w tej właśnie chwili pomagał mi zapiąć walizkę. – I ubieraj się ciepło.
-Mamo, nie bój się dam sobie radę, nie pierwszy raz wyjeżdżam gdzieś sama. – Byłam taka szczęśliwa że już jutro będę wcielać swój plan w życie, że wog nie przyjmowałam do siebie wiadomości że mi się nie uda.
-No dobrze, dobrze. Wiesz ze ci ufam ale obiecaj że nie zrobisz tam żadnego głupstwa.
-Obiecuje.- To moje „obiecuje” było nie szczere no ale co miałam jej powiedzieć ? Zresztą nie ważne.

Rano obudził mnie budzik który wczoraj ustawiłam. Chętnie wstałam z łóżka mimo wczesnej pory i zeszłam na dół. Usiadłam przy kuchennym stole i mama położyła przede mną miske moich ulubionych płatków. Szybko i ze smakiem  zjadłam i pobiegłam do siebie, zabrałam ze sobą przygotowane ciuchy na podróż i poszłam do wspólnej łazienki którą niestety zajmował Bartek.
-Wyłaź ! – Krzyknęłam tak głośno jak potrafiłam. Od kiedy pamiętam zawsze z Bartkiem sobie dogryzaliśmy, nie potrafiliśmy siedzieć przy stole nie warcząc na siebie.
-Chyba coś robie gówniarzu ! – Usłyszałam zza drzwi w które od kilku sekund ładuje piąstką.
-Jak się przez ciebie spóźnie na samolot to nie będzie za miło ! Masz zaraz wyjść ! – Zaczęłam jeszcze mocniej okładać drzwi tym razem włączając  nogi . To trwało jeszcze jakieś 3 minuty aż w końcu usłyszałam jak przekręca klucz i w końcu wyszedł.
-Jesteś gorszy niż baba cioto. – Mruknęłam pod nosem wchodząc do łazienki i zamykając drzwi. Zrzuciłam z siebie pidżame i weszłam pod prysznic. Ciepły strumień wody zaczął lać się na moje delikatne ciało działając relaksująco. Na głowę nalałam szampon i zaczęłam myć dokładnie włosy, po trzech minutach z pukałam pianę i namydliłam gąbkę myjąc swoje ciało. Ponownie z pukałam się wodą i wyszłam z pod prysznica. Powycierałam swoje włosy ręcznikiem jak i podobnie ciało a póżniej owinęłam się nim i zaczęłam rozczesywać włosy. Po wykonaniu tej czynności zaczęłam je suszyć i po jakiś 20 minutach były już suche. Założyłam bieliznę a na to granatową bluzeczkę na ramiączka, ciemne rurki i czarne conversy. Gotowa wyszłam z łazienki wcześniej w niej sprzątając. Weszłam do swojego pokoju by wziąć swoją torebkę i jeszcze bluze. Zeszłam na dół gdzie czekali już wszyscy. Pożegnałam się z Bartkiem i Kubą za którymi będę bardzo tęsknić no ale cóż żeby spełnić swoje marznie musze czymś zapłacić. Tato zabrał walizkę i ruszył do samochodu, razem z mamą poszłyśmy w jego ślady. Nie płakałam opuszczając swój rodzinny dom, byłam za bardzo podekscytowana tym co zamierzam żeby się tym martwić  ale na lotnisku kiedy to żegnałam rodziców uroniłam kilka łez lecz gdy tylko wsiadłam do samolotu już zapomniałam że ich zostawiam, ponieważ od teraz liczyło się jedno – spełnienie mojego marzenia !

 

_______________________________________________
Hej ! A więc jest już prolog, starałam się żeby był jak najciekawszy ale nie wiem czy mi wyszło wiecie początki są trudne. Mam nadzieje że szybko się wszystko rozkręci i będzie dobrze. Pozdrawiam i całuje !